Rejects
Read More
Beroering bij aankomst. De populieren zijn gesnoeid. Strakgekapte mormelachtigen doemen op uit het vale nietige. Vreemd betoverend, zou je willen zeggen.
'Wat maakt het uit. De raadselen van de schepping zijn toch niet te doorgronden. Iedere dag staan we voor nieuwe merkwaardige verrassingen, maar soms komen ze al zo allemachtig vroeg op je af, 's morgens.' - F. Harmsen van Beek
© emmy scheele
De regen komt met bakken uit de hemel. Al dagen binnen blijven. Vuur aan en eten is ons devies. De focus ligt op soep. Ka is voorstander van hoogwaardige producten. Geen gemaksvoer. Ab-so-luut niet!
Er wordt flink gerommeld bij het aanrecht. 't Is nog vroeg. Het avondeten laat lang op zich wachten. Hondje Co vraagt: 'Denk je nog wek es aan me als ik in mijn mandje lig?'
'Jij hebt altijd honger,' zegt Ka.
© emmy scheele
In het café is de krantenspeller er om de krant te spellen. Wij, te weten Ka, Co en ik, zijn nat in de kleren gearriveerd. Het is weer es foutweer.
We hebben koffie besteld. De lezer begint ons onverholen aan te staren. Voldoende om te weten dat we niet welkom zijn. Onze aanwezigheid heeft de stilte aangetast.
Het is duidelijk. We hebben hier met een lezer te maken.
© emmy scheelecafe du commercecafekrantenlezerpetbrilaanstarenouderemankrantkoelkastcolacolaSauve
Een buitengewone fijne dag breekt er voor ons aan nu een grote wandeling verwerkelijkt gaat worden. Ons wandelgroepje kun je indelen in wegsmijters en terugbrengers van van alles en nog wat, wat lekker in de bek ligt.
Als er geen terugbrengers waren, zouden de wegsmijters nooit met zoveel pit de dingen ver van zich af gooien.
© emmy scheele
Soms zie je de raarste dingen die je op het eerste gezicht niet raar voorkomen. Bij nader inzien denk je toch, welke meneer of mevrouw of wat het is, doet er nou dit hartendiefje in de uitverkoop?
Waarom blijft het diertje zo lang zitten wachten op wie weet wat?
Je raakt er erg van in de war.
© emmy scheele
We zaten heel lang in de trein. Het meisje knoopte her en der gesprekjes aan met de medepassagiers. De meesten, duttend onderuitgezakt, gaven niet thuis.
M'n ogen als het ware stijfdicht toen ze weer es kwam buurten. Ze peilde de situatie en besloot dat ik de boel besodemieterde. Stralend van doortastendheid kwam het gesprek op haar lievelingsspeen.
© emmy scheele
Boven het dressoir in de woonkamer van m'n oma hing het prentje. Ik herinner me dat ik het een mooi schilderijtje vond.
'Zie je, het is een klein beetje voorjaar. Binnen in het boompje is van alles en nog wat aan het rommelen,' zet opa.
© emmy scheele
Het groepje baden roept niets anders op dan waar de baden voor bestemd zijn. Ondanks de derrie op de bodem ziet het water er lekker uit.
Over niet al te lange tijd staan de luiken van het huis open, hangen de badhanddoeken aan de lijn. De jongen, het meisje en de moeder blussen de hitte van de dag en deinen lekkertjes oude avondzon.
© emmy scheele
